Βαλεντίνη Καλφαδοπούλου, Daydream

So I was cleaning my desk and found an undated ditty I wrote and since I don't believe in keeping post-its, I am publishing it here ...




I spend my nights with thoughts of you
with smells and sounds of another time
when lips were locked
and embraces tight
when the night flew by
like a good wine in chilled glasses


I think it sounds too much Hallmark-like but then again I think I am entitled moments of utter corniness (sic) :)

Βαλεντίνη Καλφαδοπούλου, Shattered

Shattered

I walked by a mirror today
What a revelation!
I looked into my eyes, the eyes of a stranger
I touched my lips, are they really mine?
Detachment, isolation, fear

A bell tolls somewhere bringing me back to "life"
and I walk by again
looking away ...

July 9th, 2008

Published also on Translatum - Favourite Poetry - Βαλεντίνη Καλφαδοπούλου

Βαλεντίνη Καλφαδοπούλου, Καιρός

Μισάνοιχτη πόρτα
κλειστό παράθυρο.
Μ' ακούς; φωνάζω απ' έξω
«Ποτέ», μου λένε από μέσα.
Κάθομαι στην πόρτα
κοιτάζω ευθεία,
κοιτάζω κάτω,
κοιτάζω τον εαυτό μου σε μια λακούβα νερό
σαν μια Αλίκη.

Ακούστε με! φωνάζω
Εδώ είμαι! λέω.
Χτυπάω την πόρτα
Σπάω το παράθυρο ...

Ένα λουλούδι άσπρο
στη γωνία κοιτάω
σπασμένα παράθυρα
και φεύγω μακριά.

Ένα δάκρι, στον κόσμο,
«Μια ελπίδα», λέω,
μυρίζω το λουλούδι και ξαφνικά
όλα φαίνονται να έχουν χρώμα και νόημα.

(7 Μαρτίου 2000)

Published also on Translatum - Favourite Poetry - Βαλεντίνη Καλφαδοπούλου

Βαλεντίνη Καλφαδοπούλου, Τι να 'ναι η ποίηση;

Τι να 'ναι η ποίηση;

Σα μικρό παιδί που παίζει στην τραμπάλα,
είναι η ποίηση.
Σα παιδί που όταν πέφτει κλαίει, γιατί
έγδαρε το γόνατό του.
Σα μωρό που ξέρει μόνο το εγώ
Σαν ηλιαχτίδα που παίζει κρυφτό
στο μάγουλό σου.
Αυτό είναι ποίηση.

10 Νοεμβρίου 2008

Published also on Translatum - Favourite Poetry - Βαλεντίνη Καλφαδοπούλου

Βαλεντίνη Καλφαδοπούλου, Λάθη

ΛΑΘΗ

Κι αναγνωρίζω
το δικαίωμά σου στη ζωή
Κι αναγνωρίζω
το δικαίωμά σου στη ψυχή
Κι αναγνωρίζω
Το δικαίωμά σου στα λάθη σου
Κι εσύ;
Εσύ κοιτάζεις τον ουρανό
και χαμογελάς, γιατί όλα, λες,
είναι φτιαγμένα για σένα.

10 Νοεμβρίου 2008

Published also on Translatum - Favourite Poetry - Βαλεντίνη Καλφαδοπούλου

Βαλεντίνη Καλφαδοπούλου, Καθρέφτης

ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ

Δεν είναι φόβος
που με κουμπώνει
στα σ' αγαπώ, μα μ'αγαπάς;

Δεν είναι λαχτάρα
που με ανεβάζει
στο άκουσμά σου.

Είναι που χάνομαι
στις γωνιές του στόματός σου
στις ανάσες
και στις κόρες των ματιών σου.

Είναι που κοιτάζομαι
σ' ένα καθρέφτη,
και βλέπω κάποιον άλλο.

Θεσσαλονίκη, 10 Μαρτίου 2008

Published also on Translatum - Favourite Poetry - Βαλεντίνη Καλφαδοπούλου

Βαλεντίνη Καλφαδοπούλου, Others

Others

Windows,
Reflections and smoke
Haze I'm trying to clear

Watching
Smelling
Longing for touch
I realize,
I'm living
... the life of others.


Written: March 9th, 2008 - Location: Thessaloniki

Βαλεντίνη Καλφαδοπούλου, Μια φορά κι έναν καιρό

Μια φορά κι έναν καιρό

Στον καιρό των οριζόντων
κύλησε μια πόρτα κι άνοιξε
σπάζοντας τις εικόνες του καθρέφτη.
Στα κομμάτια της αναγνωρίσαμε την αγάπη
το μίσος
το κέρδος
την ανιδιοτέλεια
αλλά χάσαμε κάπου στην πορεία
τον Άνθρωπο.

Στον καιρό του αίματος
κύλησε μια σφαίρα
και χτύπησε έναν τοίχο
και τότε είδαμε τον άνθρωπο
ανάμεσα στις τρύπες.

Στον καιρό του μαχαιριού
κόψαμε το λώρο με τη ζωή
δεθήκαμε με τις επιθυμητές καταστάσεις
ξεχάσαμε τον άνθρωπο της τρύπας.

Στον καιρό του διαβόλου
καταδικαστήκαμε όλοι
γιατί
δεν πιάσαμε το νόημα.


VK - 24 Sept. 1993

Published also on Translatum - Favourite Poetry - Βαλεντίνη Καλφαδοπούλου

Βαλεντίνη Καλφαδοπούλου, 3 a.m.

3 am

Twirling smoke
Caressing lips
Like a promise of tomorrow
And the taste of yesterday

Moving to doors of wisdom
And windows of things yet to come
So many things I never told you
So little things left to map

Twirling fingers
On lips
Like tracing the sorrow
Of a promise never uttered

A soul never forgotten,
Is a soul never explored.


VK - Feb '08

Published also on Translatum - Favorite Poetry - Βαλεντίνη Καλφαδοπούλου

Βαλεντίνη Καλφαδοπούλου, Ours

OURS

Spending evening like this alone
is like

being eaten alive by a golden dragon
while angels are playing the violin to the moon
and the roses are madly swaying in the wind,

red,
distant,
ours.

VK - Nov. 1992

Published also on Translatum - Favourite Poetry - Βαλεντίνη Καλφαδοπούλου