Γιάννης Κακουλίδης, Γλωσσικό: Η Εθνική μας τραγωδία! (Εφημερίδα Ε.Τ)

Έψαξα μάταια μήπως το εν λόγω άρθρο βρισκόταν και στην ηλεκτρονική έκδοση του Ελέυθερου Τύπου και δε το βρήκα... αποφάσισα λοιπόν να σας το παραθέσω εδώ ... πολύ εύστοχο άρθρο. Εάν κάποιος το βρει στο διαδίκτυο, ας με ενημερώσει να το κόψω και να ανακατευθύνω στη σελίδα.

ΓΛΩΣΣΙΚΟ: Η ΕΘΝΙΚΗ ΜΑΣ ΤΡΑΓΩΔΙΑ!

Ούτε Σκοπιανό ούτε ασφαλιστικό! Γλωσσικό!! Αυτό είναι το πραγματικά μεγάλο εθνικό θέμα!!! Και ιδού: Πατάω το τηλεκτροντόλ και αυτό με εκδικείται: "Σε σφιγγομέτρηση που πραγματοποίησε η ALCO ...". Λέω, δεν θα άκουσα καλά, αλλά σε λίγο να σου τον πάλι: "Σύμφωνα με τη σφιγγομέτρηση, τα ποσοστά ...". Ή εγώ δεν ξέρω τι ακούω ή αυτός δεν ξέρει τι λέει,σκέφτομαι, και καταφεύγω στα λεξικά. Όπου διαπιστώνω ότι αν ο άνθρωπος μιλούσε - όπως μιλούσε - για έρευνα της κοινής γνώμης, εννοούσε σφυγμομέτρηση. Αλλως με το "σφιγγομέτρηση" εννοούσε δύο τινά: ή αναφερόταν σε μέτρημα, αρίθμηση των Σφιγγών (τα μυθολογικά τέρατα των Ελλήνων και Αιγυπτίων με το κεφάλι γυναίκας και το σώμα του φτερωτού λιονταριού) ή αναφερόταν στο πρόβλημα δυσκοιλιότητας που αντιμετωπίζει ένας μεγάλος αριθμός Συνελλήνων. Επανέρχομαι έχοντας βεβαιωθεί ότι θυμούμαι ακόμη κάτι από την ελληνική γλώσσα, όταν ακούω το δεύτερο: "Η αποθανάτιση της σκηνής από το φωτορεπόρτερ ...". Όχι! Το μάτι μου, λέω και ξανατρέχω στο λεξικό, όπου επιβεβαιώνω τα ελληνικά μου, καθότι μία σκηνή απαθανατίζεται, δηλαδή περνά στην αθανασία. Το αποθανατίζω μπορεί να σημαίνει οτιδήποτε σχετικό με το θάνατο, αλλά τίποτε σχετικό με την αθανασία. Και να που ακολουθεί το τρίτο: Αναλύει ο φωστήρας και λέει: "Έκανε μεν κριτική, αλλά ... εξ απαλών ονύχων!". Εξ απαλών ονύχων, άσχετε, θα πει ότι από τότε που είχε μαλακά νύχια, που ήτανε μωρό δηλαδή, και όχι "ηπίως" όπως νομίζεις και νομίζουνε πολλοί. Ξαναλλάζω κανάλι. Αθλητικά. Εδώ κι αν ήταν ... "Την μπάλα απεκρούει ο Τοχουρόγλου ...". Προς τι η χρονική αύξηση αναρωτιέμαι και πριν προλάβω να απαντήσω στον εαυτό μου, ο εκφωνητής διαπράττει και το επιθανάτιο: "Ο διαιτητής το κατωκυρώνει ...". Γιατί, ρε φίλε, με ... κατωρρακώνεις; (είδες τι παθαίνεις; "Κατωρρακώνεις" είπα). Γιατί, ρε φίλε, λέω, με καταρρακώνεις; ΚΑΤΑΚΥΡΩΝΕΙ ο διαιτητής. Το άλλο που λες θα πει - άσε που δεν λέγεται - το κάνει έγκυρο προς τα κάτω. Μάθε το λοιπόν και κατωκύρωσέ το στο μυαλό σου. Μέσα στη ταραχή πια, πατάω και πάλι το τηλεκοντρόλ και στο νέο κανάλι εμφανίζεται μικροφωνοκρατούσα νεανίς που με πληροφορεί ότι "τον ... προεδρεύων του Οργανισμού ...". Με σηκωμένες τις εναπομείνασες τρίχες της κεφαλής μου γυρνώ σε άλλο κανάλι, που με πληροφορεί ότι "απονεμήθηκαν τα εύσχημα της ανδρείας στον εν αποστρατεία κ.τ.λ.". Ακουμπώ τα χείλη μου στο τζάμι της τηλεόρασης και ουρλιάζω: "ΕΥΣΗΜΑ, δολοφόνε ... ΕΥΣΗΜΑ". Και τότε χτυπά το τηλέφωνο που με ... στέλνει κυριολεκτικώς. "Ο Κύριος Κακουλίδης;", ρωτά η άγνωστη σε μένα φωνή, "Μάλιστα", απαντώ. "Ο κύριος Κακουλίδης ... ΙΔΙΟΧΕΙΡΩΣ;", επιμένει η άγνωστη φωνή ενώ εγώ βρίσκομαι κοντά στο έμφραγμα. "Να έρθετε στο Πρακτορείο Χ να παραλάβετε ένα δέμα. Αλλά να έρθετε ο ίδιος, γιατί έχουμε εντολή να το παραλάβετε διά ΧΕΙΡΑΨΙΑΣ"!!! Θα μετανάστευα σίγουρα από τη χώρα, αλλά έλα που στην αλλοδαπή δεν έχω πού την κεφαλή ... πλύναι!!!

Γιάννης Κακουλίδης
Εφημερίδα Ελεύθερος Τύπος,
Κυριακή 16/03/2008